اولین نوع ترموپلاست الاستومر مواد ترموپلاستیک الاستومری پلی اورتان بود که در سال 1958 توسط شرکت گودریچ تولید شد و متعاقباً بسیاری از شرکت های دیگر TPU را معرفی کردند. گروه بعدی TPE ها پلی استرها هستند که توسط DuPont در سال 1972 تولید شد. در اواخر دهه 1970، الاستومرهای کوپلیمر دسته ای پلی آمید گرمانرم نیز معرفی شدند.
دو روش رایج برای پردازش الاستومرهای ترموپلاستیک قالب گیری تزریقی و قالب گیری اکستروژن هستند. فرآیند قالب گیری تزریقی به این صورت است که مواد داخل قیف اکسترودر ریخته شده و تا انتهای اکسترودر اکسترود می شود. در انتهای اکسترودر یک نازل و یک قالب وجود دارد و مواد مذاب از طریق فشار ترموپلاست الاستومر سر نازل به داخل قالب تزریق می شود. اکستروژن روش دیگری است که معمولا برای محصولات پیوسته استفاده می شود و در این مقاله به آن پرداخته نشده است. در حال حاضر از این مواد در چاپگرهای سه بعدی نیز برای تولید محصولات از طریق پرینت سه بعدی استفاده می شود. روش های قالب گیری فشاری در این مواد غیر معمول است و روش های تزریق بسیار سریع و اقتصادی هستند. الاستومرهای ترموپلاستیک را می توان از طریق قالب گیری بادی، کلندرینگ مذاب، ترموفرمینگ و جوشکاری حرارتی نیز پردازش کرد.
وجود طیف وسیعی از مواد ترموپلاست الاستومر ترموپلاستیک الاستومری و انواع مواد آنها، امکان استفاده از این مواد را در صنایع مختلف مانند صنعت برق، لوازم خانگی، بسته بندی، خودروسازی و ... فراهم می کند. اگر بخواهیم در مورد جزئیات کاربرد بیشتر صحبت کنیم، می‌توان به صنایع زیر اشاره کرد: صنعت کفش و زیره چرم، آب بندی، گرد و غبار، دستکش، چسب حرارتی، سپر خودرو، پانل ابزار، فیلم و کابل، آسفالت و اصلاح کننده آسفالت، درپوش، تجهیزات ورزشی، واشر، ژاکت و ... همگی از کاربردهای الاستومرها در ترموپلاستیک هستند.